Vandaag (24 september 2015) even een wat licht item; tenslotte is het alweer bijna twee weken geleden dat ik een stuk op dit weblog geplaatst heb, dus ik moet het geduld van mijn trouwe lezertjes niet te lang op de proef stellen; voordat je het weet zeil je geruisloos weg in Cyberspace, de vergetelheid tegemoet.
In De Volkskrant van vandaag staat het artikel ‘Kijk, dit is het moment dat u verslaafd raakt aan een serie.’ Hierin wordt in een door Netflix uitgevoerd onderzoek het ogenblik van verslaving vastgesteld die intreedt bij het kijken naar een serie. Net wat jullie zeggen, er zijn belangrijker zaken om je mee bezig te houden, maar vooruit, de boog kan niet altijd gespannen staan.
En wat blijkt? Bij de eerste afleveringen is het voor de kijker nog even doorbijten. Je moet wennen aan de personages, de sfeer en de manier van vertellen. In die ‘aanloopperiode’ zijn er relatief veel afhakers. Ben je na aflevering drie of vier ‘om’ (wat meestal gebeurt) en heb je de hoofdpersonen in je hart gesloten, dan ben je ook meteen ‘hooked’ (tevens de naam van het Netflix-onderzoek). Vanaf dat moment kun je niet wachten om de volgende aflevering te zien, je wilt zo snel mogelijk het hele seizoen gezien hebben.
Nou, voor dat soort conclusies komen we doorgaans ons bed niet uit. Bovendien heeft dit onderzoek natuurlijk een hoog ‘Wij van Wc-eend adviseren Wc-eend’-gehalte: Netflix biedt de ideale omstandigheden om ‘serieverslaafd’ te raken: de streamingdienst zet in één keer een heel seizoen online, onderbreekt de afleveringen niet met hinderlijke reclame en biedt de abonnee de mogelijkheid te kijken wanneer hij wil.
Vele stellen die series als Breaking Bad, Lost, Game of Thrones, etc. samen volgen zullen het fenomeen ‘serieverslaving’ herkennen: eigenlijk moet je naar bed, omdat je er allebei de volgende dag weer vroeg uit moet, maar je kijkt elkaar aan en zegt: nou vooruit, nog eentje dan (wat ook kan slaan op de begeleidende consumpties).
Zelf kijk ik dezer dagen naar de Deense serie Borgen, over de machinaties, de machtsspelletjes, het gekonkel en geroddel in de Deense politiek waar de vrouwelijke premier Birgitte Nyborg in een coalitie de partijen bij elkaar moet houden en tegelijkertijd thuis de boel draaiende moet zien te houden. Een briljante serie. Ik kan hem iedereen van harte aanbevelen (alleen is de grap dat ik bijna iedereen aan wie ik vertel hoe goed ik Borgen vind de serie al lang en breed gezien heeft).
Ik ben absoluut hooked en kijk drie afleveringen per avond. Jammer dat er maar drie seizoenen zijn.
