Toen de jaren bij mij
nog soepel liepen
had ik de wijde wereld
in moeten trekken
(zo had ik dat toch
ook in de boeken gelezen?)
maar hoewel ik
nog bijna niks kon
was ik in schijtlaarzen
al zeer bedreven.
Ik ging niet
op zuip- en naaivakantie
in Lloret de Mar
bouwde met kameraden
geen erfscheiding
van bierkratten
op camping De Appelhof
want: ‘te banaal’.
Nee, ik bleef thuis hangen
en las boeken
van mensen die het bestaan
wél in de juiste volgorde
hadden gezet:
eerst leven en dan pas schrijven.
Ik heb de zaken
door elkaar gehusseld:
bedaardheid kwam bij mij
vooraan
en nu woelt onrust
permanent.
Ik leef achterwaarts.
© André Degen
