Het wonderkind uit Charleville

Vandaag (20 oktober 2019) is het 165 jaar geleden dat Arthur Rimbaud geboren werd. Hè, wie? Tsja, zo gaat dat… Wie kent hem nog? Ooit begroet als poëtisch wonderkind (op zijn veertiende schreef hij al – soepel lopende – Latijnse verzen) en als voorloper beschouwd van de symbolisten en surrealisten,…

Lees verder

Geen gewoon Indisch meisje

Ik rende achter mijn schaduw aan.Ze fietste mijn hoofd binnen, zomaar,Indo-meisje, negentien, twintig,gebleekte spijkerbroek met gordel van smachtwat afgezakt van haar coole chillbillentoonde een tip van haar slipjehet topje van de ijsberg. Gelukkig stelt de stier nooit teleurals de torero de muleta voor zijn brieskop zwaait. Ik zette aan om…

Lees verder

Hoe ik de 4 Mijl liep

Zo, het is weer volbracht. Vandaag (13 oktober 2019) heb ik voor de ‘ik-ben-de tel-kwijt-geraaktste’ maal de 4 Mijl gelopen. De loopomstandigheden waren bepaald goed: een half uur vóór mijn starttijd (13.45 u.) had het nog vrij doordringend geregend, maar toen ik aan de start verscheen stopte die (ik zou…

Lees verder

Hoe loop ik een goede 4 Mijl?

Morgen (13 oktober 2019) is het weer zover: dan wordt de 4 Mijl van Groningen voor de 33e keer verlopen. Veel mensen vinden de 4 Mijl maar niks: te massaal. Met een jaarlijks deelnemersaantal van ongeveer 23.000 personen is het inderdaad een zeer druk bezocht evenement, maar ik vind het…

Lees verder

Oktoberloof

Het licht zo dundat het door de nerven valt.De zon draait zich af,het schrale verwaaienstaat om de hoek. Ik keek dwarsdoor een kleuter heenin wie aders roestroodwegen banen. Vanonder scheefgezakte stoeptegelstasten rimpelarmpjesnaar de hemel. © André Degen

Lees verder

Ecuador, para dónde vas?

De afgelopen week en ook vandaag (10 oktober 2019) volg ik de onlusten en protestdemonstraties in Ecuador met iets meer belangstelling (denk ik) dan de gemiddelde Nederlander. Hoe dat komt? We schrijven het jaar 1992 ( ja, ja, ik weet het, ‘een eeuwigheid geleden’). Ik ging in dat jaar naar…

Lees verder

Droefgeestige duif

Soms is een futiele aanleiding genoeg om een herinnering naar de oppervlakte van ons geheugen te halen. Zo was de foto bij dit artikel in de Franse krant Libération vandaag (3 oktober 2019) over de overlast die duiven in Parijs veroorzaken voldoende om mij terug te voeren naar 1996, toen…

Lees verder

Herman

Het was of Herman zijn doodzo literair mogelijk in scène wilde zetten: Op weg naareen letterkundig congresin de stad waar de poëzie tegen de kades klotstblies hij zijn laatste adem uitin de armen van een dichteres. ‘O, ben jij het?’waren zijn laatste woordentegen haar dan wel tegende donkere gedaante achter…

Lees verder

Alstublieft, geen gaatjes!

Als je lijdt aan trypofobie, moet je dit soort repen beslist niet eten! Ik wist eerlijk gezegd niet dat het bestond, maar er schijnen mensen voor te komen die last hebben van ’trypopfobie’, volgens Wikipedia ‘vermeende angst voor objecten met kleine gaten, zoals bijenkorven, mierenhopen en… pannekoeken! Deze – overigens…

Lees verder

Bosrust

Ik kniel vooreen stilleminiatuursnelwegwaar tegenliggerselkaar herkennenvia hun antennes. De pensionbeheerstermag ik houden voorliefste tante.Zij stopt mij inmijn droom Vannacht zal ik in haar witte gestevenheidbijkomen van het verhaalop de vluchtstrook. Morgenals laatste daadvan aanhankelijkheideet ik mevrouwde oren van het hoofd. Mijn handtekening achterlatenalle afslagenrechts laten liggenbehalve die ene. © André…

Lees verder