De zanger die het zwijgen werd opgelegd

Vandaag (2 april 2022) gedenk ik iemand met wie ik ooit, lang geleden, tien jaar lang in een band heb gezeten. J.N. was daarin de zanger, ik was de slaggitarist en de achtergrondzanger. Hij had vandaag 59 moeten worden. Vandaar. Als je zo lang samen muziek maakt, repeteert, optreedt en…

Lees verder

Uitkijken naar een vijand die niet kwam

Vandaag (30 maart 2022) stond dit artikel in De Volkskrant. Tsja, hoe kon ik bij het zien van die foto’s van allerlei luchtwachttorens in Nederland niet denken aan mijn onvolprezen prachtgedicht Luchtwachttoren? Ik heb dat geschreven met mijn gedachten bij de luchtwachttoren bij Warfhuizen in Noord-Groningen waar ik in mijn…

Lees verder

Correcte benamingen, graag

Hoe mooi het woord ook klinkt ze bestáán gewoon niet: zeemeeuwen. We onderscheiden, onder andere, kokmeeuwen, zilvermeeuwen, mantelmeeuwen, drieteenmeeuwen, dwergmeeuwen, Pontische meeuwen, geelpootmeeuwen, enz. In totaal zijn er wel 102 soorten maar ‘zeemeeuwen’ zitten daar niet tussen. O ja, en dan nog wat: We leerden vroeger op school dat meeuwen…

Lees verder

Gevangen vogel

Vorige week vrijdag (18 maart 2022) liep ik in de stad S… langs een kanaal. Ik maakte een zogenaamde ‘lunchwandeling’ (lang voordat dat trending werd, deed ik dat al). Na dagenlang te kort buiten te zijn geweest, snakte ik naar frisse lucht. Het was zonnig weer, mijn humeur hield daarmee…

Lees verder

Bioscoop Corso

‘Geef je kaartje maar aan die meneer.’ En er kwam een scheurtje in de werkelijkheid. Gordijnen weken voor wat geen daglicht verdraagt en in het donker daagde het besef dat dit zondagse opkijken naar een betere wereld evenmin het leven was. De operator hierachter projecteerde een besloten universum waarin de…

Lees verder

Gekke, dolle, dwaze wereld

Het was de allereerste film – ik was negen – die ik in mijn leven zag: It’s a mad, mad, mad, mad world. In het Nederlands werd dat (tenminste, dat staat mij bij): Gekke, dolle, dwaze wereld. Afgelopen vrijdag (11 maart 2022) was hij op tv, op de BBC om…

Lees verder

Mijn hart

Mijn hart, we zijn nu eindelijk alleen ver weg van de liefde en haar open plekken waar geweien verstrikt raken. De liefde die harten alleen maar uit hun ritme brengt. Mijn hart, jij doet nu gelijkmatig je werk tijdens onze vaste ronde. Naarmate ik langer ren stampen mijn voeten dit…

Lees verder

De heer Degen en zijn hart

Ik geef al sinds jaar en dag aan de Hartstichting (en zal dat ook na deze ongelukkige mailactie blijven doen) en daarom kreeg ik onlangs deze kaart op de deurmat. Vandaag (7 maart 2022) wil ik er even aandacht aan besteden. Het lijkt of de gezinssamenstelling bij mij is veranderd,…

Lees verder

Ik zou graag weer naar zwemles gaan

De column ’18’ van Sylvia Witteman dateert alweer van afgelopen maandag (28 februari 2022), maar ik had het te druk om het er eerder over te hebben en ik voel mij geroepen er alsnog iets over te zeggen. Temeer omdat ik aan ‘naar zwemles gaan met zoon’ warme herinneringen bewaar.…

Lees verder