Een bekend dilemma voor een kunstenaar die tegelijk ouder is: hoe breng ik mijn scheppende ik in harmonie met mijn opvoedende ik? Een tweestrijd die ik maar al te goed ken. Ik kom vandaag (24 maart 2023) het artikel ‘Hoe leid je een creatief leven als je wordt opgeslokt door…
Zo zachtmoedig kunnen mensenogen niet kijken bij de laatste injectie. De eennalaatste die de voordood inbracht verdreef eindelijk jouw pijn; je ogen verschoten ervan terug tot hun rustkleur. Je liet je gedwee de dood injagen en keek mij die dat meehielp te doen trouwhartig aan. © André Degen
Gisteren (10 maart 2023) was de dag die je wist dat zou komen, maar waarvan je stiekem hoopte dat hij nog jaren op zich zou laten wachten: in de namiddag van die tiende maart hebben we onze hond Luna in moeten laten slapen. Onvoorstelbaar: woensdagmorgen huppelde ze nog vrolijk rond…
Door het cordon om haar vaderland smokkelde zij een bloem die ging openstaan naar het weidsere Nederland. Uit haar mond wil ik het Chinese karakter verstaan.‘Bij shí, zijn, de tong naar beneden krullen.’ Ik laat mijn oren hangen naar haar lippen. Geduldig zet zij over en weer woorden over. Als…
Gisteren (2 maart 2023) kwam ik dit bericht tegen op de website van Bild Zeitung: brand in een Hochhaus in Hongkong (het flatgebouw was nog in aanbouw, dus onbewoond, daarom waren er gelukkig geen slachtoffers te betreuren). Het bericht voerde me terug naar 27 jaar geleden, toen ik enkele dagen…
Hij stond gisteren (27 februari 2023) in De Volkskrant: de column van Teun van de Keuken over de valse romantiek die om het boerenleven hangt. Van de Keuken : ‘Als je aan het platteland denkt, denk je aan de plaatjes op eierdozen. Een kerktoren, een paar koeien in de wei…
Schreeuwde hij op dat ultieme ogenblik in tegen alle filosofie? Non. Non! NON! Niet langer was de dood ‘het uiterste nog niet van het mens-zijn als kunnen zijn’ maar een Facel Vega die de tijd uitreed. Het manuscript van de Eerste Mens als codicil. In zijn jaszak ongebruikt treinkaartje voor…
Vandaag (25 februari 2023) maakte ik weer eens een lange wandeling onder het motto ‘Wandelen is het beste medicijn‘ van aartsvader van de Westerse geneeskunde Hippocrates. Dit keer was wandelen letterlijk een geneesmiddel: ik moest mijn geestelijke gezondheid weer hervinden, werkgerelateerde muizenissen uit mijn hoofd laten blazen door de koude…
Duivenveertje zag je niet aankomen in het stadsgeraas landt onmerkbaar op je. Houd je adem in beweeg niet. © André Degen
Vandaag (18 februari 2023) is het zaterdag en dan open ik de dag, zoals eigenlijk alle dagen: door uitgebreid de krant te lezen. Daarbij heb ik de wat rare (autistische, zo u wilt) gewoonte om de krant van achteren naar voren te lezen. Zodoende stuitte ik al meteen op de…
