Klik op de afbeelding voor een VERGROTING
Soms in dit grauwe, prozaïsche bestaan stuit je op een korreltje poëzie, zoals een dorstige goudzoeker na veel graven en delven eindelijk stuit op een nugget geel edelmetaal. En dat fonkelt je dan ineens tegemoet op de meest onverwachte momenten.
Een ogenblik kijk je toe, in stomme verwondering en bewondering. Even lijkt de tijd stil te staan en voel je de kracht van de taal zoals men dat in vroeger tijden (en heden ten dage nog bij sommige ‘primitieve’ volkeren) voelde bij bezweringsformules.
Zo was ik vandaag (23 december 2015) met mijn zoon vuurwerk aan het uitzoeken bij Belga Fietsen – toch niet de omgeving bij uitstek waar je dichterlijke uitspattingen verwacht – en toen stuitte ik op bovenstaand taaljuweeltje. Ik heb alvast een ready-made voor de eerste Dichtclub-avond in januari! (voor de liefhebbers: dat is woensdag de 6e in de Kroeg van Klaas in Groningen)
