Nog even over gisteren (14 augustus 2019). Toen triggertde mij een column van Max Pam in De Volkskrant. Pam schreef over de Indiase goeroe Sadhguru over wie eergisteren, eveneens in De Volkskrant, een vrij kritiekloos stuk verscheen van verslaggever Casper Luckerhof.
Pam bekijkt de Indiase goeroe aardig wat kritischer dan Luckerhof. Hij zegt terecht dat het cliché van het rationalistische en materialistische Westen versus het immaterialistische en spirituele Oosten niet opgaat.
‘Bezie de goeroe en je komt eerder tot een tegenovergestelde conclusie,’ stelt Pam. En hij noemt vervolgens het voorbeeld van de Bhagwan die in 1984 in het bezit was van … 93 (!) Rolls Royces. De zelfverklaarde godheid was ook niet vies van Rolex-horloges en diamanten. ‘Alles geestelijk’, zou Gerard Reve gezegd hebben.
En dan maar quasi-poëtisch en spiritueel doen met uitspraken als: ‘Je hebt niemand nodig om je uit te leggen wat een mooie zonsopkomst is.’ Wat een quasi-diepzinnig gereutel.
Ik ben zelf lang geleden in Rajasthan in India geweest en bezocht toen ook het heilige plaatsje Pushkar, waar veel mensen naartoe trekken om hun spirituele honger te stillen.
Er liepen in Pushkar ook diverse sadhus rond, heilige figuren/monniken binnen het hindoeïsme. Het zal aan mij gelegen hebben, maar ik voelde in hun nabijheid geen speciale vibes en ik kon ze niet anders zien dan als charlatans, oplichters. In ieder geval voelde ik geen aandrang om mij door deze lieden spiritueel te laten doorlichten c.q. verlichten.
In Pushkar kwam ik een man tegen die me vertelde dat er een sadhu was geweest die de afgelopen 23 jaar onafgebroken in dezelfde houding had gezeten. Ik had dat toen moeilijk (lees: niet) kunnen geloven.
Sadhguru grossiert in het soort diepzinnigheden waar Bhagwan ook zo in uitblonk en waarvan ik hierboven al een voorbeeld gaf. Wat dachten jullie van deze: ‘Alleen als een mens bereid is zichzelf te veranderen, kan er een waarachtige omwenteling plaatsvinden.’ Zou je denken, Sadhguru?
Vooruit, nog een: ‘Er zal alleen dan harmonie in de wereld zijn als een mens werkelijk in harmonie is met zichzelf.’ Tsja.
En dan als uitsmijter een wijsheid die in het artikel van Luckerhof staat: ‘In Nederland rijden jullie toch op fietsen, met banden die je steeds moet oppompen? Ik blaas wat lucht in de mensen.’ Lucht? Gebakken lucht zul je bedoelen.
