Vandaag (15 augustus 2020) stuit ik op dit artikel. Goeie vraag: waarom gaan we eigenlijk in godsnaam kamperen? Blijf toch thuis! Daar is alles gemakkelijker, gerieflijker. In je eigen huisje stuit je op geen van de ongemakken die je als kampeerder in het verre buitenland steeds weer tegenkomt.
Je hoeft niet eerst uren in een file te staan om je bestemming te bereiken, je hoeft niet in de bloedhitte je tent op te zetten, in je vertrouwde huiselijke omgeving weet je alles feilloos te vinden. En thuis waait niet de barbecuewalm van je Franse buurman al om negen uur ’s morgens in je snufferd.
Dus ja, welbeschouwd, waarom toch gaan we er elke zomer weer massaal op uit om in den verre vreemde ons kampement op te slaan? Hoogleraar evolutionaire sociale psychologie Bram Buunk (sorry, never heard of the fellow) heeft er wel een verklaring voor:
‘Het appelleert mede aan een oerbehoefte: onze voorouders trokken in een ver verleden ook rond. We stammen onder andere af van nomaden, maar ook van mensen die zich juist permanent gingen vestigen zo gauw ze de kans kregen.’
Op de vraag of hij zelf een kampeerder is antwoordt Buunk dat ‘campings hem al lang te vol en te luidruchtig zijn’. Voor beter slapen dan thuis hoef je eigenlijk ook niet naar een camping te gaan, want ‘uitslapen is er, door het kabaal van anderen, meestal niet bij.’ Als je het zo bekijkt, blijft er van het idyllische, romantische kamperen niet veel over.
Ikzelf ben een fervente kampeerder – en neem daarbij de (minieme) ergernissen die onlosmakelijk horen bij het kamperen voor lief, maar voor de grap heb ik eens de ongemakken die horen bij het leven op de camping op een rijtje gezet.
Om er maar een paar te noemen: je legt een stukje wc-papier op de scherpe, porseleinen rand van de toiletpot, omdat er geen wc-bril is en dat stukje papier wordt er door de luchtstroom in het toiletgebouw afgeblazen, zodat je die handeling nog een keer moet verrichten. En, als het even tegen zit, nóg een keer.
Of de meegenomen wc-rol valt op de natte douchevloer, zodat hij onbruikbaar wordt en je hem weg kunt gooien, terwijl je op dat moment dringend kakken moet.
Nog een: door de hitte is de shampoo zo dun geworden dat hij sneller dan je verwacht uit de flacon spuit, bij voorkeur over je nieuwe korte broek…
Deze is ook fijn: je komt onder de douche vandaan en je komt erachter dat je je handdoek vergeten bent…
En dan heb ik het nog niet eens gehad over het geboer, het gerochel en het geruft in een toiletgebouw, het hondengeblaf, het babygeblèr en het gelal als je graag slapen wilt. Ja, dames en heren, denk toch even na voor je kamperen gaat!
De Chinese wijsgeer Lao-tse wist het zesentwintig eeuwen geleden al: ‘Wie reist, wordt wijs. Wie wijs is, blijft thuis.’
