Reisgezel

Zonder mijn ruggesteun zakte hij ineen.Ik had de bodem uit zijn bestaan gehaald. Samen de halve aardbol over gereisdlagen hij en ik perfect in balans. Maar ik besloot een kind op die plek te hijsen.Sindsdien kijkt dat uitdagend de wereld in. Ik weet ook wel, ik nam te makkelijk afscheid.‘Oké,…

Lees verder

Zelfonderzoek

‘Ik laat julliemet stiften werken,net zoalstoen je klein waswant een kindoordeelt nietvult niet in. Gebruik bij elk gevoeleen andere kleur,dus bijvoorbeeld:Waar ging groen over in roodof omgekeerd?En hoe denk jedat dat komt? Op welk puntheb je het ideedat je de emotie nogom kunt buigen? Als je aan het eindvan de…

Lees verder

Eenzaamheid: heilzaam of fnuikend?

Gisteren (29 juni 2020) las ik in De Volkskrant de column ‘Eenzaamheid is niet alleen sneu, maar schaadt ook de gezondheid’ van huisarts Rinske van de Goor. Van de Goor neemt eenzaamheid als thema voor haar stukje, omdat die in deze coronatijden ‘een hot topic’ is: ouderen in een verzorgingstehuis…

Lees verder

Retrospectie

Toen de jaren bij mijnog soepel liepenhad ik de wijde wereldin moeten trekken(zo had ik dat tochook in de boeken gelezen?)maar hoewel iknog bijna niks konwas ik in schijtlaarzenal zeer bedreven. Ik ging nietop zuip- en naaivakantiein Lloret de Marbouwde met kameradengeen erfscheidingvan bierkrattenop camping De Appelhofwant: ‘te banaal’. Nee,…

Lees verder

Rock & roll

Onze eerste ontmoeting:Ik was twaalf, hoogzomersen ik stond op een balkon. Van over een smal ravijnwaaide muziek op mij overLong tall Ernie and the Shakers♫You should have seen merock and rolling…♫ Een vrouw in negligédie met de ochtend opengingstond tegen een balkonbalustradevolle bierflesnonchalante microfoontegen haar borstwaarop ze het ritme mee…

Lees verder

Niksen

‘Wat sta jij daar nou te niksen?’schamperde iemand eenstoen hij mij langduriguit een raam zag staren. Hij moest eens wetenhoeveel moeite het mij kostom elke keer weertot die staat te komen. © André Degen

Lees verder

Strijdkreet

Keurig, zoals men datvan mij verlangtlever ik mijn manuscriptin drievoud inals formulierenvoor de ambtelijke molensen wie weetglijd ik danbedaard als een zwaanop een stille vijverde Nederlandse letteren binnen.Beschaafd, zonder lawaai te maken,zoek ik mijn plaatsjein de Nederlandse poëziezoals een verlate schouwburggast schuifeltnaar zijn voorbehouden zetelterwijl ik GODVERDOMME door de stad…

Lees verder

Werkdag

Ik schraap mijn gezichtvan de spiegel.De afvoer is spreekbuisvan mijn vermoeidheid.Als ik opduikuit de wasbak,zijn mijn trekken dan weggespoeld? Ik hang mij opin de strop van fatsoenschuifel langsdichtgeplamuurde façades.De bus is een rijdende wachtkamer.Doordeweekser kan de dag niet zijn. Op de toetsenborden worden weerongehoorde rêverieën gespeeld.In mijn hoofd ligt grijze…

Lees verder

De kantoortuin – Hof van Eden

De kantoortuin, Hof van Eden? Nee, dat is natuurlijk overdreven, maar het is mijn wat wrevelige reactie op een serie artikelen in de Volkskrant Magazine van vandaag (23 mei 2020), waarin de geneugten van het zzp’schap in alle toonaarden worden bezongen. En waarin het kantoorleven wel erg ongunstig wordt afgeschilderd.…

Lees verder

Levenswijsheid

‘Je kunt de hele wereld leren kennenzonder je huis ooit uit te gaan.’Hoe graag wil ik die wijsheid onderkennenIn de tropen, aan de voet van een vulkaan.

Lees verder