Ja, zo hadden we de totale zonsverduistering vandaag graag gezien…
Ik dacht bij het opstaan al, wat is dat toch voor onbestemd, blij gevoel dat mijn lichaam doorstroomt? Nou, ik hoefde maar even te googlen en jawel hoor: deze dag (20 maart 2015) is door de VN uitgeroepen tot de Internationale Dag van het Geluk. ‘Iedereen moet dan vrolijk zijn’, meent de Volkerenorganisatie. Dus, mensen daar in Jemen, kom op, niet sippen!
‘Volgens de Algemene Vergadering van de VN is ‘het nastreven van geluk een fundamenteel menselijk doel’. Zij roept de 193 lidstaten op de Dag van het Geluk bijvoorbeeld in het onderwijs op een passende manier te vieren’, lees ik in het artikel in Trouw. Zelden hollere zinnen gehoord de laatste tijd.
Vandaag is ook nog het officiële begin van de lente (al spreekt de temperatuur andere taal); het kan niet op. Nee, want we hadden ook nog de totale zonsverduistering!
Niet dat daar veel van te zien was; ik ben rond kwart over tien vanmorgen naar het Infoversum in mijn geliefde woonplaats G… gegaan. Daar stonden speciale telescopen opgesteld en er werden eclipsbrilletjes uitgedeeld (in opticienwinkels waren die al dagen lang en breed uitverkocht).
Sympathiek gebaar, maar het was niet nodig: het was kijken in een grijze baaierd en niet ‘staring at the sun’ wat we deden. Een paar maal verscheen daarin, gedurende een paar seconden, een lichtwak. Op die momenten was de totale zonsverduistering te zien in de vorm van een omfloerste zon waaruit een flinke hap was genomen. Op die ogenblikken steeg er even een gejuich op, dat al snel weer wegstierf. Na drie kwartier kleumen hield ik het voor gezien.
De volgende totale zonsverduistering zal boven Groningen plaatsvinden in 2135. Ik heb het vast in mijn agenda gezet.
