….te laat te laat
nou ja, dan maar
haar deze ejaculatie
van woorden nasturen
schot hagel
waar ik wild
mee schieten wil.
Ik lag weer eens afgemeerd
aan de toog
en in meer en meer
zwemmerig visioen
zeilde ze mijn blikveld binnen zij
zette met zich opwrijvende billen
haar spijkerbroek
in de juiste spanning.
Door een zware dosis jeugd
overmoedig geworden
danste zij mannenogen los
uit hun natuurlijk verband.
Haar shirt
met het cijfer 51
liet iets doorschemeren
van een topteam
in een eredivisie
van mooi zwetende lichamen
op zonnige toernooien
omgeven door
eeuwig groen.
De uren zonken
droesem weg
en ik voelde alweer
de vernedering
van de handklem.
Via de trapleuning
van de tapkast
afzakkertje naar
muf souterrain.
Op de steile wand
van het fluitje
waar het bier
was suf gedraaid
lag het laatste restje schuim
van een vloed
die zich had teruggetrokken.
© André Degen
