plaats ik met de expliciete toestemming van Birgit. Ze heeft
bovendien zelf haar volledige naam bij het gedicht geschreven
dat ze maakte in het kader van mijn poëzieworkshop in Leeu-
warden voor Stap op de Rode Loper!).
Eergisteren (25 november 2024) mocht ik weer aantreden/optreden voor Stap op de Rode Loper! Plaats van handeling: Leeuwarden. De vorige keer dat ik daar was, gaf ik mijn poëzieworkshops in het Fries Museum; ditmaal mocht ik mijn kunst(en) vertonen in Theater Meeuws aan de Oostersingel.
Door een grijs en druilerig Leeuwarden liep ik van het treinstation naar Theater Meeuws. Misschien dat de leerlinge Birgit de Haas door dit mistroostige weer werd geïnspireerd tot het schrijven van het mooie, sombere gedicht bovenaan deze weblogbijdrage, wie zal het zeggen.
De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat haar gedicht dit keer ook de enige bijdrage was die de moeite waard was. Maar jongens en meisjes, het kan niet altijd feest zijn, laten we wel wezen.
Dit werk blijft na al die jaren nog altijd fascinerend (en daarom zal ik het nog lang met veel plezier blijven doen, als me dat vergund is): voordat de workshop begint, ken jij de leerlingen niet, zij kennen jou niet, je begint met je poëzieworkshop en drie kwartier later zijn er mooie dingen ontstaan.
Tussen de bedrijven door ging ik trouwens nog een tijd naar buiten om wat door Leeuwarden te dwalen. Op een gegeven moment stuitte ik op het onderstaande straatnaambordje. Ik moest de heel andere kant op, maar desondanks – of juist daarom – liep ik dit straatje in: tenslotte zoekt een dichter altijd de juiste klank bij zijn woorden, maar daarna zoekt hij ook weerklank!
