Mijn ouders in levendiger tijden
Vandaag (26 december 2015) is de eerste Tweede Kerstdag die ik ‘vier’ (nou ja, uitzit) zonder mijn ouders. Vandaar mijn kakelverse gedicht Terugblik dat ik gisteren voor hen heb geschreven:
Terugblik
Op dit ogenblik
voel ik mijn ouders
naar mij kijken
vanaf het bankje
voor ons zomerhuisje
waar de aanwijsstok
van de zonnewijzer
ons speelveld bepaalt.
Mijn vader
met een gul glas
waar de zon
in rondwalst
mijn moeder
met haar ogen dicht
die ze elk moment weer
open kan doen.
© André Degen
