Vandaag (3 november 2015) hebben de feiten mijn weblogbericht van gisteren alweer ingehaald; mijn moeder is vanmorgen overleden. Jaren geleden schreef ik dit gedicht voor haar:
Presentexemplaar
Mijn moeder vergat eens
een bestelling te doen
bij de boekenclub
en kreeg prompt voor straf
het kwartaalboek toegestuurd.
Nog verpakt in plastic
belandde het tussen soortgenoten;
het enige specimen
dat een zondvloed kan navertellen.
Soms, terug op het oude nest,
scherts ik:
‘Mam, heb je nou
Vrouwen voor rivierlandschap
al eens gelezen
Dan lacht ze wat.
Stilzwijgend laten we
het werk ongelezen
hoeven de afloop
niet zo nodig te weten.
Bij het uitruimen
zal ik het boek
eindelijk ontzegelen.
Ik zal lezen
wat voor einde Heinrich Böll
voor ons in petto had.
André Degen
