Op deze totaal vermiezerde dag (9 november 2019, wat een contrast met het zonnige gisteren!) lees ik dit artikel in De Volkskrant. Hardlopen, altijd goed voor een lekkere discussie. Net zoals voetbal. Of het weer. Er worden vele dingen beweerd over deze edele sport (die bij sommige mensen zomaar kan…
Mam, hoewel jij net als ikniet in God geloofde komt het ons nu beter uitmaar wel van een hiernamaalsuit te gaanwant ik wil onze gesprekkenniet laten onderbrekendoor zoiets nietigsals de dood. © André Degen
Vandaag (3 november 2019) is het precies vier jaar geleden dat mijn moeder overleed. Vandaar dat ik haar op deze dag herdenk met een van de gedichten die ik na haar dood voor haar en mijn vader geschreven heb: La belle époque Er is ergenseen fotoin een albumop zolder. Daar…
‘Ik moet nodig weer eens beginnen.’Het nieuwe boek blijft hangen.De schrijver voor wie het geheugeneen kwelling washerkent nu zijn bevrijder niet. Stukken hersenschors drijvenin troebel oogwater. Op zijn verjaardaggeen jaartje ouderopgenomen in tijdloosheid. ‘Als ik doodgaword ik onverdwijnbaarof hoe heet dat ook alweer.’ © André Degen
Door een aangrijpend artikel over vroegtijdige dementie bij veertigers en vijftigers vandaag (29 oktober 2019) in De Volkskrant moest ik er ineens weer aan denken: de dementie waar mijn eigen vader aan leed. Bij hem werd de ziekte acht jaar geleden vastgesteld, maar de sluipende aandoening deed waarschijnlijk al jaren…
In het altijd groene seizoenga ik wonenin een hangtussen hemel en aarde. Bij bolle bries deinenin het kraaiennestnooit meer uitvliegenmee ruisen metde hoge branding. Afdalen naar de grondmet teruggevondenlogge voetenuitstellen totde roep van de buitenwachtallesoverheersend wordt. © André Degen
Vandaag (20 oktober 2019) is het 165 jaar geleden dat Arthur Rimbaud geboren werd. Hè, wie? Tsja, zo gaat dat… Wie kent hem nog? Ooit begroet als poëtisch wonderkind (op zijn veertiende schreef hij al – soepel lopende – Latijnse verzen) en als voorloper beschouwd van de symbolisten en surrealisten,…
Ik rende achter mijn schaduw aan.Ze fietste mijn hoofd binnen, zomaar,Indo-meisje, negentien, twintig,gebleekte spijkerbroek met gordel van smachtwat afgezakt van haar coole chillbillentoonde een tip van haar slipjehet topje van de ijsberg. Gelukkig stelt de stier nooit teleurals de torero de muleta voor zijn brieskop zwaait. Ik zette aan om…
Zo, het is weer volbracht. Vandaag (13 oktober 2019) heb ik voor de ‘ik-ben-de tel-kwijt-geraaktste’ maal de 4 Mijl gelopen. De loopomstandigheden waren bepaald goed: een half uur vóór mijn starttijd (13.45 u.) had het nog vrij doordringend geregend, maar toen ik aan de start verscheen stopte die (ik zou…
Morgen (13 oktober 2019) is het weer zover: dan wordt de 4 Mijl van Groningen voor de 33e keer verlopen. Veel mensen vinden de 4 Mijl maar niks: te massaal. Met een jaarlijks deelnemersaantal van ongeveer 23.000 personen is het inderdaad een zeer druk bezocht evenement, maar ik vind het…
