Hier ligt-ie dan, als een kindje op een commode, de succesroman van de
jonge Zwitserse schrijver Jo�l Dicker.
© lheuredete.com
Vandaag (26 januari 2014) moet ik even wat rechtzetten, nou ja, 'rechtzetten'…, kan dat met iets wat zich nog niet heeft voorgedaan? Toch wil ik dat hier en nu doen. Ik verklaar me nader.
Deze zondag dat er eindelijk wat winters weer in (noordelijk) Nederland neerdaalt, lees ik op mijn gemak nog eens de vrijdageditie van De Volkskrant door. Daarin stuit ik, in het V-katern, in Boeken, op een artikel over de kersverse literaire belofte uit Zwitserland, Jo�l Dicker.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik tot op de dag van afgelopen vrijdag nog nooit van de man gehoord had, een leemte die ik zal opvullen door binnenkort zijn succesroman La v�rit� sur l'affaire Harry Qu�bert in het Frans te gaan lezen. Maar goed, ik benadruk: ik had werkelijk waar nog nooit van de man gehoord.
Maar nu komt het: wat lees ik in het artikel 'Simpel succes' in mijn lijfblad?: 'De waarheid over de zaak Harry Qu�bert is het verhaal over de jonge Amerikaanse schrjiver Marcus Goldman. Zijn eerste boek is een bestseller geworden en Goldman leidt het leven van een superster…'
Oplettende lezertjes die mijn onvolprezen prachtboek De geluksverdeling tot zich hebben genomen, zullen bij het lezen van bovenstaande regels wellicht denken: h�, dat komt me bekend voor! Want de hoofdpersoon van mijn debuutroman, Dani�l Hertzinger, schrijft ��k een eerste roman die een instant-bestseller wordt en ook hij leidt het leven van een popster.
Je zou dus al snel kunnen denken dat ik mij schuldig heb gemaakt aan plagiaat, zo van: h�, dat werkt dus blijkbaar, ik ga voor de Nederlandse markt iets soortgelijks maken. Maar dat is dus niet zo, jongens en meisjes! Willen jullie mij geloven? Ik heb het manuscript van De geluksverdeling begin december vorig jaar ingeleverd bij mijn uitgever en in die tijd was de naam van de nieuwe Zwitserse bestsellerauteur nog onbekend voor mij.
Onafhankelijk van elkaar kwamen de heer Dicker en ik gewoon op ongeveer hetzelfde idee. Het enige verschil tussen ons beiden is dat meneer Dicker wereldwijd al anderhalf miljoen exemplaren heeft verkocht van zijn eersteling; ik blijf daar nog een beetje bij achter…
