Een vreselijk abuis

Zijn dashboardklokje bleef stilstaan op twee maanden voor achtentwintig. Kan zoveel jong leven toegestroomd voor hem de hondsdolle dood dan niet terug zijn burcht in jagen? Maar nee, hier staat een machteloze mobilisatie. Eenieder staat zijn eigen dood stil mee te vrezen. Vanuit het luchtledig juicht op definitief deksel een…

Lees verder

Ononderbroken

Mam, hoewel jij net als ik niet in God geloofde komt het ons nu beter uit maar wel van een hiernamaals uit te gaan. Want ik wil onze gesprekken niet laten onderbreken door zoiets plats als de dood. © André Degen

Lees verder

Ballonvaart

Tijdens een ballonvaart zeg ik tegen mijn ouders: ‘De waren reden dat ik jullie dit aanbied is dat de erfenis mij toevalt als ik jullie overboord kieper. Ik heb het al met de kapitein op een akkoordje gegooid.’ Lachend blijven ze op de bodem van de mand vertrouwen waaronder toch…

Lees verder

Nienoord

Ik wil geloven dat de eiken op mij gewacht hebben. Ik kijk wederom door het open kathedralendak een zondagmiddagwandeling in. In de volière exotische vogels een gaasdikte van hun vrijheid af. Het meisje dat door legende in de grot hier was opgesloten had de muren aangekleed met haar parelmoer rocaille-leed.…

Lees verder

Deelneming

‘ Zoom in op die tranen, als condens wil ik ze in miljoenen huiskamers van de buis zien druipen. Desnoods knip je de haren van het lijk wat bij. Poeder z’n gezicht nog maar eens, ik wil niet weer zo’n glimkop zoals laatst. En als jij vindt dat-ie andere kleren…

Lees verder

Leedaanzeggers

Ja hoor als ze het moeilijk hebben bij een sterfgeval dan weten ze ons ineens te vinden. Het hele jaar door consumeren ze geen kruimel poëzie zien ze ons niet staan in boekwinkels maar als iemand de pijp uitgaat laten ze ons spreekbuizen van de vergankelijkheid even opdraven en laten…

Lees verder

Lotsbestemming

Na al die jaren ben ik bij nadere beschouwing toch blij met het oordeel dat een lerares mijn ouders tijdens een tienminutengesprek toevertrouwde: ‘Hij ziet alle vogels vliegen.’ © André Degen

Lees verder

Majesteit

Een godin liet de witte stola glijden van haar hemelse schouders en stond daar toen in volle présence in de doorluchtige koepeltent waar een koord voor haar de grens was tussen twee oneindigheden. Wij keken op en de adem gleed ons terug in de keel. Haar machtigstille voortschrijden. Even legde…

Lees verder

Beslissend punt

Die hele partij had ik al buitencategorie geslagen. Vanuit de hoogte had Jacco Elting mijn slagen bijgestuurd. ‘Door de knieën, kijk naar de bal, schouder naar het net, verplaats je gewicht steeds naar voren.’ En toen: ’t beslissend punt. De wereld trok samen om de parallellen en meridianen van mijn…

Lees verder