Onze eerste ontmoeting:
Ik was twaalf, hoogzomers
en ik stond op een balkon.
Van over een smal ravijn
waaide muziek op mij over
Long tall Ernie and the Shakers
♫You should have seen me
rock and rolling…♫
Een vrouw in negligé
die met de ochtend openging
stond tegen een balkonbalustrade
volle bierfles
nonchalante microfoon
tegen haar borst
waarop ze het ritme mee tikte.
Ze zag me kijken:
‘Vind je ’t mooi, jong? Nou, hier.’
en de klankkast
ging nog wat
verder open.
De muziek
compact gedrukt
in de transistor
perste zich naar buiten
en de vrijgekomen golven
rolden uit over
de stad in afwachting.
Ineens gooide de vrouw
mij sigaretten en aansteker toe.
‘Hier, pruuf maar; vind je vast lekker.’
Geen bedenktijd
ik maakte vuur
voor mijn mond
en zoog mijn longen vol
met wat in nachtclubs kringelde.
Terwijl de slepende hitte
de hamerpiano
niet van de wijs bracht
voelde ik mij rillend
verrukkelijk beroerd.
Mijn hartslag
sloeg op hol
en in mijn binnenste
trilde iets los
en mijn benen
werden zo buigzaam
dat ik mij
vast moest houden
aan de tralies.
© André Degen
