Geen huis op je nek, wat een lichtheid geeft dat aan je bestaan!
Een woning kan afbranden, onder water komen te staan, je kunt klem komen te zitten tussen onuitstaanbare buren. Ik heb die zorgen niet. Als de grond mij te vast onder de voeten wordt, pak ik in en ben ik weg.
Ik zoek steeds onderdak in De Zoete Inval. Overal en nergens ben ik thuis.
Mijn leven is goed te dragen, overzichtelijk. Alles heeft er zijn vaste plaats. Als ik in het donker mijn koffer open klap, muziekdoos waaruit exotische klanken opstijgen, dan tast ik mijn weg, door alle lagen van mijn bestaan.
