Denk je dat je een gezellige stadstuin hebt, blijkt dat daar een heuse sluipmoordenaar huist! Het staat in de Trouw en dan is het WAAR. Ik zal mij nader verklaren.
Vanmorgen (10 april 2020) had ik een boomverzorger op bezoek. Er moesten bij mij twee pruimelaars gesnoeid worden (voor de liefhebber/kenner: het gaat om wichterpruimenbomen).
Tijdens de inspectie van de ‘krasse knarren’ (de boomstilist schatte ze tussen de tachtig en honderd jaar oud) ontdekte hij onder aan een zijtak van een van deze pruimenbomen parasitaire groeisels: deze weinig flatteuze aanhangsels gaan door het leven als boomgaardvuurzwam. Wat zeg je me daar? Jawel: boom-gaard-vuur-zwam. Een mooi, Toonder-achtig woord.
De wetenschappelijke naam is wat minder welluidend: Phellinus tuberculosus. Mmm… in deze tijden van het longaantastende coronavirus zou je het er spontaan benauwd van krijgen…
Maar zo ben je alweer rijker dan je dacht: ik wist niet dat ik een boomgaardvuurzwam had! (nou ja, die pruimenbomen hebben hem).
Het is een necrotrofe parasiet (en hier komt de sluipmoordenaar om de hoek kijken): de zwam doodt de boom en leeft vervolgens van het dode hout.
Nu klinkt dat gelukkig dramatischer dan het is, zo stelde de boomverzorger mij gerust: het kan tientallen jaren duren voordat de boom er écht last van krijgt. En dan ben ikzelf inmiddels krommer dan die boom, schat ik zo.
Het schijnt trouwens dat de boomgaardvuurzwam zeldzaam is: hij komt voor op de Rode Lijst van bedreigde paddestoelen. Dus – natuurliefhebber/-beschermer die ik ben – ik laat de verschijningsvormen van de Phellinus tuberculosus rustig zitten.
Deze ochtend werd mijn woordenschat verder nog uitgebreid met de woorden ‘sapdruk’ en ‘opkronen’. En ik bedacht eens te meer: een mens is nooit te oud om te leren! La vie est une éducation permanente!
Dit jaar voor het eerst gezien op onze pruimenboom van 19 jaar oud, de Phellinus Tuberculosus, op Claud Du Vert.
Wij vragen ons wel af de zwam kan overgaan op de Notarisappel en/of onze Triomph de Vienne en/ of op onze Clapp’s Favourite.