De moederleest weet nog:
Tegen mij klopte het,
het kreeg vorm.
Toen, na het dichtnaaien
ging het
van mij uit
de wereld in
maar wie mijn kind
dragen zou?
Ik wist
het wordt straks
uitgeschopt
afgetrapt
doorsopt
verzoold
mijn lieveling,
na een leven vol
op stap
en weer stilstaan.
Een schoen
is een woning
en een reis.
© André Degen
