De poëzie van tankstations
Aanstoot
De wijn, je trouwste vriendin, had je tuitmond paars geverfd als voor een slotfeest (je trouwste vriendin, ja: niet onze naam maar die van bordeaux zou op je lippen liggen als jouw lucht op de bodem van de duikersklok opgebruikt was). Wij vielen binnen vonden jou aan de keukentafel weggeschemerd,…
Poepgoed!

Mijn gelegenheidsgedicht Het gemak, in stijl geschreven op (en voorgedragen vanaf) een wc-rol Klik op de foto voor een VERGROTING Het speelde al een kleine maand terug, maar vandaag (19 mei 2016) word ik eraan herinnerd door een melding op Facebook (in dit geval zou je haast spreken van ‘Fecesboek’!):…
Nog moeder
Zij die vroeger de muizenissen uit mijn haren streek heeft nu zelf geen haren meer. Haar bestaan is af gaan hangen van het gif dat een ruilleven druppelsgewijs toelaat. Als parasieten dringen slangetjes haar lichaam binnen. Ik vertel haar over haar geliefde kleinzoon. Bij de derde zin valt ze in…
Moederdag zonder moeder, hoe moet dat?
Twee minuten spreektijd voor de doden

Vandaag (4 mei 2016) herdenken wij allemaal (behalve het even mooie als domme gansje Christa Noëlla; wie de ‘redenering’ achter haar herdenkingsboycot wil lezen, klik hier maar eventjes. Zucht.) degenen die, zonder ons te kennen, hun leven gaven, zodat wij onze kinderen niet aan de Hitlerjugend hoeven af te staan…