In zo’n idiote hoek lijkt het me sowieso onmogelijk goed te slapen. Vandaag (20 mei 2018) kom ik ertoe de zaterdageditie van De Volkskrant te lezen. Daar stuit ik opeen interessant (maar voor velen (denk ik) veel te lang artikel) over de heilzame werking van een goede nachtrust. Er wordt…
Ik gluur over de schutting kijk naar het malse gras van de buurvrouw gelukkig even groen als dat aan mijn kant.
De Taj Mahal zoals we haar willen zien: smette- loos wit. Niet echt brekend nieuws, dat geef ik toe, en de meeste Volkskrant-lezers zullen eroverheen gelezen hebben, maar mijn blik bleef haken aan dit bericht: de Taj Mahal, het mooiste mausoleum ter wereld, hét symbool van India en al sinds…
Toen de dementie mijn vader zachtjes bij de hand nam moest hij nog één keer zijn handtekening zetten achter op een nieuwe betaalpas. Vanuit mijn ooghoeken hield ik hem in de gaten: zijn rechterhand met daarin de stift met onuitwisbare inkt bungelend in een vacuüm. Vanuit die gewichtloze hoogte landde…
Wie kent hem nog, de S.R.V.-man? Het stond een paar dagen geleden in De Volkskrant, maar ik wil er vandaag (23 april 2018) toch nog even op terugkomen: een artikel over het fenomeen S.R.V. (daarvoor heb ik een weblogbijdrage van anderhalf jaar geleden enigszins aangepast, maar daar zal niemand over…
De vissersplaats Câmara de Lobos op Madeira De columns van Arthur van Amerongen mogen zich altijd in mijn warme belangstelling verheugen. Zoals hij zijn jaren van hoeren en snoeren beschrijft, in stevige taal, waarbij hij menigmaal zijn moedertje of vadertje erbij roept en zich afvraagt wat die wel van zijn…
Mam, nu wij niet langer op de zoneweide liggen de badlakens verschoten zijn jouw jurk uitgelopen zie ik dat ook jouw jeugd blootstond aan de camera verkleedkleuren in optocht de projector schroeit het stof weg niet te lang stilstaan bij een dia anders brandt hij door als het donker maar…
Met zo’n juf wordt de schuine zijde van een recht- hoekige driehoek wel héél schuin. Vandaag (15 april 2018) lees ik de extra Volkskrant-bijlage ‘Werken in het onderwijs’. Daarin staat de bijdrage Ode aan de leraar van Volkskrant-correspondent Olaf Tempelman. De strekking van het stuk is eigenlijk simpel: ‘Als de…
Op mijn begrafenis geen muffe koffie maar gulgeelgranen stromen waarin de zon zich uitleeft. Op die dag mag iedereen zich zat heffen op mijn kosten; ik deel uit met kouwe maar gulle hand. Ik in m’n kist het deksel nog niet dicht zonnedakje open naar het licht. Bij het ‘André,…
Een rekening uit lang vervlogen tijden Soms is een flard muziek, een woord, een vleugje parfum genoeg om het geheugen in gang te zetten. Net als het kinderwindmolentje dat ik in Leek op de kermis kreeg aan een zuchtje wind genoeg had om al zijn kleuren in de rondte te…
