Vaak zoek je dagen, weken naar een geschikt onderwerp voor een weblogbijdrage en soms dienen zich dan ineens op een dag twee, drie thema’s aan. Gisteren (8 juli 2022) was zo’n dag: toen was er eerst het bericht over de moordaanslag op Shinzo Abe, de oud-premier van Japan, in Nara.…
Jouw entree leek op een zandloper: Vanuit de ene weidsheid via een engte viel je een andere ruimte binnen. Ook voor jou is het langsschuren van zandkorrels begonnen al sta je daar nog niet bij stil als je zo meteen kastelen schept uit het strand. © André Degen
Vandaag (8 juli 2022) werd de wereld opgeschrikt door de moordaanslag op de oud-prmier van Japan, Shinzo Abe. Het gebeurde tijdens een verkiezingstoespraak die Ab hield voor de aanstaande Senaatsverkiezingen, een gebeurtenis die gewoonlijk volledig geruisloos voorbijgaat aan ons land. Abe sprak de speech uit in Nara, een heilige stad…
Ik weet het is een beleving uit het boekje door grubben over veldwegen langs akkers die verruigen mogen en beekoevers waarvan de verflauwingshoek berekend is. En toch als wij de buitenlucht diep inhalen verwijdt ons gemoed zich tot stroompjes worden opgenomen in onze bloedsomloop. En zien wij bemoste mastadontpoten oprijzen…
Vandaag (25 juni 2022) kom ik terug op een artikel dat eergisteren in De Volkskrant stond: ‘Hoe vind ik de perfecte wandelschoen?’ Goeie vraag. Als je bij Google ‘Waar moet ik op letten als ik wandelschoenen koop?’ intikt, dan krijg je best veel hits. Toen ik indertijd (1994) mijn eerste…
Op de plaats waar Lydia Rood voor de caravan op de campingwei haar tweede huid tatoeëerde bleef na haar vertrek de afdruk van haar lichaam de hele verdere zomer staan in het gras; een groot warm hazeleger. De halmen hadden eerbiedig voor haar gebogen en weigerden zich weer op te…
Door de column Gewoon van Sylvia Witteman in De Volkskrant van vandaag (14 juni 2022) moet ik aan hem denken, terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil: Harry Mulisch. Als adolescent die – toen al – veel en gretig las kon ik boeken als de Zaak 40/61 en Bericht aan…
Kom, stap in mijn vliegtuig dan stijgen we samen naar de hoogte die ons de adem beneemt. De gordels gooien we af. Laat de gezagvoerder maar kletsen. Wij dansen uitgelaten op het donzen dek van het hemelbed. © André Degen
Eergisteren (29 mei 2022) kwam ik dit bericht tegen: een vliegtuigje was ‘waarschijnlijk neergestort’; twee dagen later weet The Kathmandu Post (wie heeft er geen abonnement op?) te melden dat het toestel van Tara Air zich tegen een berghelling te pletter heeft gevlogen. Gisteren waren al veertien lichamen van de…
Ik stap in de kano, wankel maar vind al snel een evenwicht. Mijn armen zwellen op, juichen van ver geroepen uit een verdoving krijgen zij vanzelf een ritme worden met de peddel onbuigzaam, sterk en hard. O, ik wil weer duistere monsters vermoeden in het duistere water! Wat zich ophield…
