Leeftijd doet er wel degelijk toe

Zo worden vijftigplus werknemers gezien door veel werkgevers. Hè, hè, het hoge woord is eruit. Vandaag (8 december 2014) krijg ik ein-de-lijk eens eerlijk te horen van een intercedente waarom ik voor een baan ben afgewezen waarvoor ik wel degelijk gekwalificeerd was (tekstschrijver): de werkgever gaf de voorkeur aan een…

Lees verder

Het zwarte licht

De zon is zelf vergeten hoe oud hij is. Hij heeft zelfs geen kracht meer om zijn eigen lichaam te verwarmen. Zijn licht is grijs. Deze ochtend had hij amper energie zichzelf boven de horizon uit te tillen. De hele dag bleef hij laag aan de hemel hangen. Vroeger durfde…

Lees verder

Fremdkörper

Er is een stukje vlees uit mij gesneden zo klein dat het iemand buiten mijn lichaam niet opvalt. Ik moest het loslaten maar sindsdien tast ik ernaar tong in holte van getrokken kies. Het was onschadelijk, het was van mij, het is me afgenomen, het ligt weerloos nu ter observatie.…

Lees verder

Een nieuw onderkomen voor de Dichtclub

Dit mij zo vertrouwde interieur zal na 1 januari 2015 ‘onder de hamer gaan’. Vandaag (4 december 2014) is the day after. Gisteravond vond namelijk de allerlaatste Dichtclub-avond plaats in café Marleen. Dat was natuurlijk omzien in weemoed, want de Kleine Pelsterstraat 7 is bijna twaalf jaar het thuishonk geweest…

Lees verder