Treeske

Geruisloos van de liefde afgedreven
stoot ik tegen haar naam.

Ik moest haar lichaam
uit handen geven

haar laten lopen
het schoolplein af.

Buiten mij is ze grijs geworden.
Ik houd haar vast in kastanjebruin.

In het verlengde van de laatste wegwijzer
hadden wij de vrije taal moeten opzoeken.

Als we maar lang genoeg wachten
zien we elkaar weer bij de reünie.

© André Degen

Facebooktwitterredditpinterestlinkedinmail

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *