Wij werken al een tijd in de duikklok en vertrouwen erop dat onze collega’s ons zodadelijk weer op zullen takelen. Maar, wie weet, wat er gebeurd is in de korte tijdsspanne dat we nu beneden zijn. Misschien zijn de omstandigheden daarboven zo razendsnel veranderd dat men wel wat anders aan…
De laatste trein had ik gemist. Ik liep daarom over het grindpaadje naast de rails tussen de stad waar ik mij dagelijks weer liet vastzetten, en mijn woonplaats, een braaf dorpje dat tegen de spoorlijn lag aangevlijd. Mijn vrouw wachtte mij daar op. Ik bedacht hoe heerlijk het zou zijn…
Ik roeiend, jij languit op je rug, kijkend naar de lucht. Elke beweging van mij aan de spanen is de streek van een schilder die jou nieuwe landschappen binnenvoert. Jouw glimlach plant zich voort door het water. Het paviljoen op het eilandje midden in het meer laat alle windstreken toe.…
De zon is zelf vergeten hoe oud hij is. Hij heeft zelfs geen kracht meer om zijn eigen lichaam te verwarmen. Zijn licht is grijs. Deze ochtend had hij amper energie zichzelf boven de horizon uit te tillen. De hele dag bleef hij laag aan de hemel hangen. Vroeger durfde…
Er liep een vrouw rond met een houtblok in haar armen. Ze had het babykleertjes aangetrokken. Hoewel dat er natuurlijk raar uitzag, waagde niemand daar de spot mee te drijven. Als je in haar ogen keek, voelde je namelijk dat daarachter een groot verdriet moest liggen, zoals je achter een…
Onze sensatiezoeker, die alle geaccepteerde en beproefde genietingen als drugs, alcohol en prostitutie al doorstaan had, zocht naar de onbekende, huivering-wekkende, uiterste sensatie die hij met niemand zou hoeven delen. Hij dacht door moord in extase te komen, maar hij belandde voor een tribunaal dat hem ter dood veroordeelde, daarmee…
Of ik even op haar kleine wilde passen. De jonge moeder moest nog snel even iets kopen. Ze kwam nooit terug. Als ik mijn inmiddels elfjarige adoptiedochter vertel dat haar moeder nooit meer is komen opdagen, nadat ze mij had wijsgemaakt dat ze nog even een boodschap moest doen, reageert…
Kom binnen. Wat zeg je ‘Blauwbaardkamertje’? Ja, ’t gaat zelden van het slot, als je dat bedoelt. Maar lijken vind je hier niet. Hoewel dit wel de plek is van de verdwenen meisjes. Je snift. Ja, ze zijn er wel en ze zijn er niet. Ik pik ze altijd ongewassen…
‘Echt, er was een eiland waar hoelahoepmeisjes bij aankomst een bloemenkrans om je hals legden. Je had nog niets gepresteerd en je voelde je al een kampioen! Op het strand schilden die nana’s een ananas voor je en voerden hem ook nog aan je op. De ondergaande zon was het…
Ik kom mijn huis niet meer uit. Alle ellende is immers buiten te sluiten door in je kamer te blijven en je niet te verroeren. Boodschappen worden aan de deur afgeleverd. De gordijnen blijven dicht. Ik verneem uit de kranten dat het zeer zonnig weer is. De brievenbus is mijn…
